Omdat mijn ouders voeren op een binnenvaartschip ging ik maar heel af en toe naar de kleuterschool. Als ik dan naar de kleuterschool kon dan logeerde ik regelmatig bij mijn opa en oma. Hoe dat precies in zijn werk ging weet ik niet want ook zij voeren op een binnenvaartschip maar zo zit het in mijn geheugen.

Met die kleuterschool gingen we ook 1 keer in de week zwemmen.
Ik dus niet, ik verstopte me in de bosjes. De klas vertrok ook gewoon zonder mij richting het zwembad.
Ik dacht natuurlijk dat ik iedereen te slim af was en dat niemand wist waar ik was maar de school had mijn oma al gebeld en die ging dan op een afstandje staan kijken wat ik aan het doen was. Ik kan me niet herinneren of ik terug de school in ging of naar mijn oma liep maar in ieder geval niet naar het zwembad.

Op een zekere dag vertelde mijn oma dat ze al een paar keer op de uitkijk had gestaan als ik in de bosjes zat en nu wel eens wilde weten waarom ik niet wilde zwemmen.
Ik vertelde haar dat ik bang was van de grote zwarte vissen in het zwembad.
In plaats van te lachen of me niet te geloven maakte ze een afspraak met me om de eerst volgende zaterdag naar het zwembad te gaan en dan zou zij wel eens wat aan die vissen doen.

In mijn herinnering waren we die zaterdagochtend helemaal alleen in het zwembad en was het er erg koud. Ik liet haar de vissen zien.
Toen begon ze dus wel een beetje te lachen. Die grote zwarte vissen waren namelijk op de bodem geschilderd om het voor kinderen zoals ik leuker te maken. Afijn, bij mij werkte dat dus niet en ik geloofde er natuurlijk niets van.
Mijn oma ging dus het water in om mij te laten zien dat ze nep waren en niets deden, daarna met mij erbij en ik was over mijn angst heen.

Jaren later , toen ik zelf volwassen was, vertelde mijn oma trouwens dat ze zelf hartstikke bang was die dag.
Niet van de vissen maar ze kon niet inschatten hoe diep het zwembad was, het liefst had ze bodem onder haar voeten of iets bij zich om op te drijven. Ze was dan ook blij toen ze erachter kwam dat ze kon lopen waar de vissen waren geschilderd.

Ze was namelijk een beetje bang van water maar daar heeft ze mij die dag niets van laten merken.

Geweldige oma had ik.

(P.S. voor mijn cursus moest ik iets schrijven uit herinnering en dit was het eerste wat in me op kwam)