Als ik een gevluchte Lingen zou zijn.

Ik zou veilig willen zijn.
Ik zou een dak boven mijn hoofd willen hebben met hopelijk een douche.
Ik zou te eten willen hebben.
Ik zou een afwachtende houding aannemen en dankbaar zijn voor de hulp die ze me kunnen geven.

Ik zou niet zeuren om sigaretten.
Ik zou niet tegen hulp van mensen van een andere religie zijn.
Ik zou geen voedselpakketten weigeren. Hooguit niet gebruiken wat niet kan/mag maar de rest zou ik dankbaar voor zijn.
Ik zou mijn papieren niet ‘kwijtraken’ , die heb je juist nodig om aan te tonen dat je hulp nodig hebt.
Ik zou mijn vrouw en kinderen niet achter laten in oorlogsgebied.
Ik zou geen vrouwen verkrachten.
Ik zou geen geld eisen maar blij zijn met wat ik krijg.
Ik zou mijn oorlog niet uitvechten in het land dat zo gastvrij is om mij te helpen.

Een moslim jongen bij mijn zoon in de klas zei, “Het zijn klootzakken”.
Een jongen geboren in Nederland wie nog nooit een normale Nederlandse jongen heeft kunnen zijn omdat klootzakken het steeds voor hem verpesten.
“Eerst ben ik een terrorist, nu ben ik weer een vluchteling”, “klootzakken zijn het die het voor de rest verpesten”.

Hoe scheiden we de klootzakken van de vluchtelingen?

Gelukkig ben ik geen gevluchte Lingen.
Ik ben alleen maar een verwarde Lingen.