Ik ben wat down vandaag. De laatste hoop die ik had voor mijn vriend in Amerika om zijn problemen op te lossen ging gisteren in rook op. De kans dat hij nog hierheen zal komen is nu denk ik ook verkeken.
De relatie is dan nog wel niet voorbij maar wat heeft het voor zin als er geen toekomst is. En hoe lang moet je blijven wachten en blijven hopen. Elke keer bouwt de hoop zich op om vervolgens keihard onderuit gehaald te worden. Steeds doet het pijn en ik geloof er eigenlijk niet meer in dat we nog samen gaan zijn. Maar wanneer zet je er een punt achter?
En dan zit je in zo’n dag dat je denkt ‘Houdt het nou nooit eens op?’
Alles wat ik wil is een gewoon leven leiden en gelukkig zijn.
Maar tegelijkertijd heb ik er ook wel vertrouwen in dat ‘het leven’ wel weer weet wat het doet. Alle ‘tegenslagen’ in mijn leven hebben me toch wel zo sterk gemaakt dat dit wel pijn doet maar ik zal er niet aan ten onder gaan.
Waarom is het leven soms zo moeilijk?
Wat verdrietig dat het zo loopt! Je klinkt sterk, maar dat maakt het niet makkelijker. Sterkte, meid.
LikeLike
Dank je xxx
LikeLike
Heel vervelend om dit te lezen. Hou de moet erin. En ook ik wens je sterkte.
LikeLike
Moet moet natuurlijk moed zijn.
LikeLike
We houden de moed erin omdat het moet. xxx
LikeLike
Wat sneu voor je, maar als ik lees hoe je optrekt aan je hoop dan is dat eigenlijk zo prachtig als je misschien toch nog altijd een klein kansje ziet.
Zo zie je maar weer hoe sterk ons leven is, en dat we toch veel in onze bagage moeten dragen op een moment.
LikeLike
Dank je. Hij geeft de hoop niet op maar ik ben een realist, hij meer een dromer. We zien wel. ‘Go with the flow’ xxx
LikeLike
Afstand is soms hard en als je dan geen hoop meer hebt dan kan ook dat beginnen af te brokkelen en dat mag je niet laten gebeuren.
LikeLike
Wat verdrietig om te lezen. Ik hoop om een mooie onverwachte meevaller voor jullie. Sterkte.
LikeLike
Wat vervelend om te lezen zeg… Sterkte!!
LikeLike
Dank je
LikeLike